Chemical Hearts

film güzeldi fakat hic gerilmedim gerilsem guzel olurdu kızın bu kadar cabuk anlaması hersey bi anda gelisti konusu cok guzel cok daha iyi bi is yapabilirlermis alelaceleye gelmis gibi olmus resmen sonuda cok yarım kaldı siwan bence polisin cocugu falan cıkmalıydı cok bos olmus sonu

Beyler baya yakiooo waaw oldum kizlar gurubunu baya bi begendim cok guzel sezlendirilmis ve baya iyi sarkilari varmis zoeye asik oldummmk mirayada ayni sekildeeee

Bir şüphenin kıymetini hiç böyle sorgulamamıştım... O sekiz sıradan insan; öğrencisi, emeklisi, ev kadını ve diğerleri bana unuttuğum bir gerçeği hatırlattı. Adalet, cüppelilerin tekelinde değil, sokaktaki insanın yüreğinde filizlenir. Profesyonellerin küçük detay diye burun kıvırdığı şeylerin, bir insanın hayatını kurtarışıydı. O savcılar, o hakimler, o kalın dosyalar... Hepsi bir jüri'nin "Ama bu nasıl olur?" sorusu karşısında toz oldu. Çünkü gerçek adalet parşömen kağıtlarda değil, insanın içindeki doğru'yu arama cesaretinde saklıymış. Yargılandığı kürsüden özgürlüğe uzanan o bir saniyelik bakış, tüm filmi özetledi zaten. Sistem kusurludur, insan değildir! O babayı kurtaran, kanun maddeleri değil, kalbi hala iyilikle atan kişilerdi. Kaç kez medyanın manipülasyonuyla suçlu ilan etmiştim birini? Kaç kez zaten o tipler hep böyle deyip geçmiştim? O jüri sandalyeleri aslında hepimizin oturduğu yer. Gözümüzün önündeki insanları giysilerine, mahallesine, geçmişine bakarak mühürlüyoruz. Ve bu mühür, bir ömür sökülmeyen bir dövme oluyor. Bu film bir ders değil, vicdana çakılan bir çividir. Unutmayın, argılamak kolaydır ama adalet aramak insan olmanın bedelidir.

golden şarkısına aşık oldum

şu an şakasız 5. kere izliyorum yaa aşırı iyi bir filmm