Delirium (Delirio)

fussypringleKayıtlı Üye

Laura Respozito’nun ayni adlı romanindan uyarlanan bu Kolombiya yapimi psikolojik dramı sevdim. Genelde gerilim, gizem, korku ve suç türleri bağimlisiyim ama sonuna kadar sardı, efsunladı karakterlerin yolculugu. Aşina olduğumuz, tedirgin eden yoğun aile dramı var ama Ispanyol veya Türk yapimlari gibi donuk ağlak ve melodramatik işlenmemiş oldugundan izleniyor. Görsel olarak etkileyici, ana karakterin psikolojik tepkisinin hızı ile kamera mükemmel uyumlu. Geçmiş, şimdiki zaman arasinda ping pong maçi gibi ilerlese de örgü…geçişler çok organik, zerre kafa karıştırmiyor. Agustin ve Midas olsun Agustin ve Aguilera olsun ekran kimyaları müthiş uyumlu, aynen sevgi ve tutkuyu geçiriyor izleyiciye, ki çok nadir günümüzde bu seçicilikte kasting. Agustin’in çocukluğu ile gençliği de inanilmaz uyumlu sanki aynı kişi..bravo o yönden. Bağnazlik ve cehaletin dünyadaki en tehlikeli kötülük kaynaği oldugunun, kendi cinsel kimlikleriyle yüzleşmeyen kaliplarca zincire vurulmuş dolayisiyla da mutsuzlugu seçmiş ebeveyinlerin, çocuklarına da mutlulugu men etmeleri sonucu nesiller boyu mutlulugu kendine çok gören, inkar edilen boşa yaşanan hayatlarin mirasi..Bu haliyle başarili.

violenceKayıtlı Üye

Valla bende delirium ama kimse bir dizimizi çekmedi la