Rebel Moon – Part One: A Child of Fire

Çok para harcamışlar, sahneler güzel, oyunculuklar iyi. Bazı şeyler bana uymadı.

Başroldeki kadın rol için sanki para almamışda, başrol için yüklü para vermiş gibi. O rol için çok yetersiz. Fiziksel beceri isteyen role koymuşlar, fiziksel beceri sıfır. Cazibe de yok.? Belliki çok torpilli.

Yönetmende kavga sahnelerinde kötü olmalıki kadının kavga sahnesindeki yetersizliğini kamufle edememiş.

Tecavüze uğrayacak olan kız da çok sinirlerimi bozdu. “Bu köyün en güzeli benim” der gibi istilacı erkeklerin sürekli çevresindeydi. Erkekler sürekli diplerinde olan cazibeli kıza dayanamayıp azıp saldırıncada Meryem anayı oynamaya başladı.

Bu da çok sinir bozucu ve mantıksızdı. Öyle bir istilada köy halkı ilk olarak gençleri ve çocukları saklar. Hele cazibeli genç kızları en önce saklarlar. Bunlar direk sundular. Çok mantıksızdı.

Bu size çok acımasız gelecek ama kendini sunmuşsan, saldırıldığında hak etmişsin demektir. Saldıran erkek en ağır cazayı almalıdır ama o kadına acımam. Gerçek hayatta da böyle tonla kız ve kadın var. Bedenlerini ön plana çıkarıp kalabalığa dalarlar. Sonra o kalabalıktaki en zengin en yakışıklı erkek onun yanına gelsin isterler. Tam tersi olur. “Bu kız aptal” diye Akıllı erkekler uzaklaşır, hayvan erkekler cesurdur onlar yanaşır. En zayıf erkeklerde kızın çevresinden ayrılmaz sıralarını bekler, artıkları toplamaya çalışır. Hep böyle olur. Hayvanlarda da aynen böyledir. Mart ayı sokak köpeklerini seyredin. Birebir aynıdır.

Her neyse.. Bana hitap ermedi sinirlerimi bozdu ama bu yazıyı yazınca sinirim geçti.